‘Verloren’ kerkhoven zijn op meerdere plaatsen in Nederland te vinden. Het woord ‘verloren’ heeft geen betrekking op een kerkhof dat ‘kwijtgeraakt’ is, maar heeft vooral betrekking op de ‘verlorenen’: overledenen die er in een anoniem graf begraven werden begraven en voor wie op de nieuw aangelegde begraafplaatsen geen plek was. Op deze kerkhoven werden heidenen (ongelovigen), terechtgestelden, zelfmoordenaars, zwervers, aangespoelde zeemannen en ongedoopte kinderen begraven.

Verloren kerkhof Schalkwijk

Bordje dat verwijst naar het verloren kerkhof
Schalkwijk, een van de verloren kerkhoven

Het ▷ ‘Verloren kerkhof’ in Schalkwijk is zo’n begraafplaats. Het lag aan de Achterdijk in het buitengebied van Schalkwijk. De begraafplaats was bestemd voor het begraven van zwervers die in de toenmalige gemeente Schalkwijk en Tull en ’t Waal overleden en drenkelingen die in de uiterwaarden van de Lek aanspoelden. Op 8 augustus 1945 vond de laatste begraving plaats.

De begraafplaats werd gesloten op 12 februari 1951 en raakte in vergetelheid totdat de plaatselijke historische vereniging zich over de geschiedenis van het kerkhof en de plek ontfermde. Nu herinnert alleen nog een bord aan het verloren kerkhof in Schalkwijk.

Meer verloren kerkhoven